2 lipca 2021

Aktor w roli pacjenta, lekarz w roli lekarza. Warsztaty umiejętności komunikacji

Podczas warsztatów pod hasłem „Sentio ergo sum” grupa lekarzy ze Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie mogła przećwiczyć postępowanie w sytuacjach kryzysowych, które zdarzają się w pracy z pacjentami i ich bliskimi. W pacjentów i członków rodziny wcielał się aktor Maciej Zakościelny. Inscenizowano, a później analizowano, autentyczne historie. Warsztaty zostały zorganizowane z inicjatywy dr Olgi Troniny i Fundacji na rzecz Edukacji „Sentio” przy wsparciu OIL w Warszawie. Był to pomysł lekarzy z oddziału covidowego Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus. Dzięki dalszemu wsparciu naszej izby oraz Fundacji „Sentio” kolejne szkolenia dla wszystkich członków OIL w Warszawie odbędą się w naszej siedzibie.

Warsztaty w szpitalu przy ul. Lindleya przygotowano z myślą o lekarzach pracujących z pacjentami wymagającymi opieki medycznej z powodu powikłań zakażenia SARS-CoV-2. Pierwszą część prowadziły: Magdalena Flaga-Łuczkiewicz – lekarz psychiatra, psychoterapeuta, pełnomocnik ds. zdrowia lekarzy i lekarzy dentystów OIL w Warszawie, oraz dr n. med. Marta Kulpa – psycholog, psychoterapeuta systemowy, trener, adiunkt w Zakładzie Psychologii i Komunikacji Medycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, od wielu lat działająca w obszarze psychoonkologii i medycyny paliatywnej. Poruszano problemy związane z komunikacją werbalną, niewerbalną, kwestie dotyczące emocjonalnego angażowania się, asertywności oraz konieczności dbania o własne zdrowie psychiczne. Przytaczano wiele przykładów barier komunikacyjnych, ale też mnemotechnik pomagających w trudnych sytuacjach.

Druga część szkolenia, typowo praktyczna, z gościnnym udziałem aktora Macieja Zakościelnego odbyła się pod okiem prowadzących, które na bieżąco komentowały przedstawiane scenki. Były to sytuacje z ostatnich miesięcy, którym lekarze rzeczywiście musieli stawić czoło. Jak powiedzieć mężowi pacjentki, która za chwilę zostanie podłączona do respiratora, że żona najprawdopodobniej umrze? Czy dawać jakąkolwiek nadzieję, czy zasugerować pożegnalną rozmowę? Jak zachować się wobec pacjenta umierającego, który w ostatnich chwilach życia potrzebuje poczucia bliskości? Jak wytłumaczyć synowi zmarłego pacjenta, że za zaginięcie dowodu osobistego ojca nie odpowiada lekarz? Uczestnicy zajęć mieli okazję sprawdzić swoje reakcje oraz próbować konfrontować się z emocjami „pacjenta” i „członka rodziny” zgodnie ze wskazówkami psychoterapeutek. Odgrywane emocje udzielały się wszystkim biorącym udział w spotkaniu, panowała atmosfera pełnej koncentracji. Podkreślano, że zdobyta wiedza niewątpliwie będzie bardzo pomocna w dalszej pracy.

Cel warsztatów to zrozumienie mechanizmów stresu, złości, bezsilności, smutku i frustracji pojawiających się w interakcjach z pacjentami oraz praktyczne nauczenie się komunikacji w ekstremalnych emocjonalnie sytuacjach. Może to zmniejszyć obciążenie psychiczne zarówno lekarzy, jak i pacjentów, poprawić jakość relacji lekarz – pacjent i zapobiegać wypaleniu zawodowemu. Walka o zdrowie i życie pacjentów w czasach pandemii to nie tylko wyzwanie medyczne, ale także psychologiczne. W triadzie lekarz – pacjent – rodzina pacjenta wszystkim towarzyszą silne emocje, utrudniające wzajemne zrozumienie, wsparcie i współpracę, bez których walka z bezwzględnym wirusem jest jeszcze trudniejsza.

Warsztaty zorganizowane 7 czerwca były spotkaniem pilotażowym. O terminach kolejnych spotkań i zapisach na nie będziemy informować na stronie internetowej OIL w Warszawie oraz na izbowych profilach w mediach społecznościowych.

Rj

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza