12 września 2017

Nowe przepisy prawne

Prawo

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

3 maja 2017 r. weszła w życie ustawa z 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, opublikowana w DzU z 2017 r., poz. 844.

Znowelizowana ustawa dotyczy sieci szpitali, wprowadza system podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, który zapewnia pacjentom dostęp do leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej realizowanej w poradniach przyszpitalnych, rehabilitacji leczniczej, programów lekowych, leków stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, a jednocześnie gwarantuje ciągłość i kompleksowość udzielanych świadczeń oraz stabilność ich finansowania.

W ramach systemu wyróżnia się sześć poziomów zabezpieczenia:

– szpitale I stopnia (powiatowe),

– szpitale II stopnia(ponadpowiatowe),

– szpitale III stopnia (wojewódzkie),

– szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne,

– szpitale pediatryczne,

– szpitale ogólnopolskie.

Poziomy systemu zabezpieczenia są wyznaczane przez rodzaje udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej i określane przez wskazanie profili lub rodzajów komórek organizacyjnych, w których tych świadczeń udziela się w trybie hospitalizacji.

Są to następujące profile systemu zabezpieczenia:

1) poziom szpitali I stopnia:

chirurgia ogólna, choroby wewnętrzne, położnictwo i ginekologia (jeden z poziomów referencyjnych), neonatologia (jeden z poziomów referencyjnych), pediatria,

2) poziom szpitali II stopnia:

chirurgia dziecięca, chirurgia plastyczna (z zastrzeżeniami), kardiologia, neurologia, okulistyka, ortopedia i traumatologia narządu ruchu, otorynolaryngologia, reumatologia(z zastrzeżeniami), urologia,

3) poziom szpitali III stopnia:

chirurgia klatki piersiowej, chirurgia klatki piersiowej dla dzieci, chirurgia naczyniowa (jeden z poziomów referencyjnych), choroby płuc, choroby płuc dla dzieci, choroby zakaźne, choroby zakaźne dla dzieci, kardiochirurgia, kardiochirurgia dla dzieci, kardiologia dla dzieci, nefrologia, nefrologia dla dzieci, neurochirurgia, neurochirurgia dla dzieci, neurologia dla dzieci, okulistyka dla dzieci, ortopedia i traumatologia narządu ruchu dla dzieci, otorynolaryngologia dla dzieci, toksykologia kliniczna, toksykologia kliniczna dla dzieci, transplantologia kliniczna, transplantologia kliniczna dla dzieci, urologia dla dzieci,

4) poziom szpitali onkologicznych lub pulmonologicznych:

  1. a) dla szpitali onkologicznych:

brachyterapia, ginekologia onkologiczna, chemioterapia hospitalizacja, chirurgia onkologiczna, chirurgia onkologiczna dla dzieci, hematologia, onkologia i hematologia dziecięca, onkologia kliniczna, radioterapia, terapia izotopowa, transplantologia kliniczna, transplantologia kliniczna dla dzieci,

  1. b) dla szpitali pulmonologicznych:

chemioterapia hospitalizacja, chirurgia klatki piersiowej, chirurgia klatki piersiowej dla dzieci, choroby płuc, choroby płuc dla dzieci,

5) poziom szpitali pediatrycznych – wszystkie profile systemu zabezpieczenia dla dzieci w zakresie leczenia szpitalnego,

6) poziom szpitali ogólnopolskich – wszystkie profile systemu zabezpieczenia w zakresie leczenia szpitalnego.

Świadczeniodawcę kwalifikuje się do systemu zabezpieczenia na okres 4 lat, w zakresie dotyczącym zakładu leczniczego, prowadzonego na terenie danego województwa.

Kwalifikacja obejmuje włączenie danego świadczeniodawcy do jednego z poziomów systemu zabezpieczenia oraz wskazanie profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów świadczeń, w ramach których będą udzielane świadczenia opieki zdrowotnej.

Świadczeniodawcę kwalifikuje się do systemu zabezpieczenia, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

– w odniesieniu do poziomów, o których mowa w pkt. 1–5:

  1. a) udziela świadczeń opieki zdrowotnej w ramach szpitalnego oddziału ratunkowego albo izby przyjęć na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, która obowiązuje co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe – w przypadku poziomów, o których mowa w pkt. 1–3 i 5,
  2. b) udziela świadczeń opieki zdrowotnej w ramach profilu systemu zabezpieczenia anestezjologia i intensywna terapia lub anestezjologia i intensywna terapia dla dzieci (jeden z poziomów referencyjnych), na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, która obowiązuje co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe – w przypadku poziomów, o których mowa w pkt. 2 i 3, z możliwością odstąpienia od tego wymogu w określonych sytuacjach,
  3. c) spełnia określone w ustawie kryteria kwalifikacji do jednego z tych poziomów oraz kryteria szczegółowe określone w przepisach wykonawczych do ustawy,
  4. d) do dnia ogłoszenia wykazu świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia ma umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego spełniającą łącznie następujące warunki:

– okres jej obowiązywania, w zakresie profili systemu zabezpieczenia kwalifikujących danego świadczeniodawcę do danego poziomu, wynosi co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe,

– umowa, w odniesieniu do wszystkich profili systemu zabezpieczenia kwalifikujących świadczeniodawcę do danego poziomu, dotyczy udzielania świadczeń gwarantowanych w trybie hospitalizacji.

Podstawowym kryterium kwalifikacji świadczeniodawcy do danego poziomu jest spełnianie warunku dotyczącego wymaganej liczby profili określonego rodzaju, wskazanych dla danego poziomu. W przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia właściwego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej warunek ten rozpatruje się łącznie z kryterium zapewniania kompleksowości udzielanych świadczeń w różnych zakresach lub zakresie, także w ramach różnych profili systemu zabezpieczenia.

Kwalifikacji świadczeniodawcy do danego poziomu systemu zabezpieczenia dokonuje się w oparciu o następującą, minimalną liczbę profili systemu zabezpieczenia określonego rodzaju:

– dla poziomu szpitali I stopnia – dwa profile ze wskazanych w pkt. 1,

– dla poziomu szpitali II stopnia – sześć profili ze wskazanych w pkt. 1 i 2, w tym trzy profile ze wskazanych w pkt. 2,

– dla poziomu szpitali III stopnia – osiem profili ze wskazanych w pkt. 1–3, w tym trzy profile ze wskazanych w pkt. 3,

– dla poziomu określonego w pkt. 4:

  1. a) w zakresie dotyczącym szpitali onkologicznych – sześć profili ze wskazanych w pkt. 4 lit. a,
  2. b) w zakresie dotyczącym szpitali pulmonologicznych – dwa profile ze wskazanych w pkt. 4 lit. b,

– dla poziomu szpitali pediatrycznych – trzy profile spośród tych, o których mowa w pkt. 5,

– dla poziomu szpitali ogólnopolskich – jeden profil spośród tych, o których mowa w pkt. 6.

W przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia odpowiedniego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej jako kryterium kwalifikacji do danego poziomu systemu zabezpieczenia może zostać ustalona mniejsza liczba profili systemu zabezpieczenia niż wskazana wyżej, nie mniejsza jednak niż:

– dla poziomów określonych w pkt. 1–3 – jeden profil charakteryzujący dany poziom,

– dla poziomu określonego w pkt. 4:

  1. a) w zakresie dotyczącym szpitali onkologicznych – trzy profile charakteryzujące ten poziom,
  2. b) w zakresie dotyczącym szpitali pulmonologicznych – jeden profil charakteryzujący ten poziom.

Kwalifikacja świadczeniodawcy do systemu zabezpieczenia w oparciu o wskazaną liczbę profili następuje z jednoczesnym spełnieniem przez świadczeniodawcę co najmniej jednego z warunków dodatkowych w zakresie:

– wartości świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w danym profilu,

– zabezpieczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej w danym profilu, na danym terenie,

– struktury udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, także w ramach profilu systemu zabezpieczenia,

– zapewnienia kompleksowości udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej w różnych zakresach lub zakresie świadczeń, w tym w ramach różnych profili systemu zabezpieczenia.

W powyższym przypadku możliwe jest odstąpienie od wymogu dotyczącego profilu systemu zabezpieczenia anestezjologia i intensywna terapia.

Dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia.

Wykaz ogłasza się dla danego województwa w terminie do 27 marca. Obowiązuje on od 1 lipca przez 4 lata.

Pierwszy wykaz, który obowiązuje od 1 października 2017 r. do 30 czerwca 2021 r., dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ ogłosi do 27 czerwca 2017 r.

W przypadku łączenia się podmiotów leczniczych dyrektor oddziału dokonuje kwalifikacji podmiotu powstałego w wyniku połączenia i zmienia wykaz w terminie do 26 września 2017 r.

W przypadku gdy wymaga tego zabezpieczenie, na terenie danego województwa właściwego dostępu do opieki zdrowotnej świadczeniodawca, który w dniu ogłoszenia wykazu ma umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego, dotyczącą udzielania świadczeń w trybie hospitalizacji, ale nie spełnia pozostałych warunków kwalifikacji, może zostać zakwalifikowany do jednego z poziomów systemu zabezpieczenia, z wyłączeniem poziomu szpitali ogólnopolskich, przez dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra zdrowia.

W przypadkach niezakwalifikowania do systemu zabezpieczenia, kwalifikacji do niewłaściwego poziomu lub niewłaściwego wskazania profili, zakresów lub rodzajów, w ramach których będą oni udzielać świadczeń opieki zdrowotnej:

– świadczeniodawca posiadający w dniu ogłoszenia wykazu umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu leczenia szpitalnego, w trybie hospitalizacji,

– świadczeniodawca, którego dotyczy wystąpienie dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ o wydanie opinii ministra zdrowia, może wnieść do dyrektora oddziału, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wykazu, środek odwoławczy w postaci protestu.

W odniesieniu do umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej:

– z zakresu leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w części dotyczącej diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego udzielanych na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego, kwota zobowiązania funduszu jest zmieniana przez dostosowanie jej do potrzeb zdrowotnych w zakresie diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego oraz wykonania tej umowy,

– zawieranej w ramach systemu zabezpieczenia kwota zobowiązania funduszu obejmuje ryczałt oraz wyodrębnione środki na sfinansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, które – ze względu na konieczność zapewnienia świadczeniobiorcom odpowiedniej dostępności tych świadczeń – wymagają ustalenia odrębnego sposobu finansowania.

Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane na podstawie umowy zawieranej na okres kwalifikacji do danego poziomu systemu zabezpieczenia są finansowane w formie ryczałtu. Wysokość ryczałtu ustala się za okres rozliczeniowy określony w umowie, nie dłuższy niż rok kalendarzowy.

Przy ustalaniu wysokości ryczałtu dla danego świadczeniodawcy uwzględnia się:

– wysokość środków finansowych zaplanowanych na finansowanie świadczeń w formie ryczałtu, określoną w planie zakupu świadczeń opieki zdrowotnej,

– dane dotyczące świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych i sprawozdanych za poprzedni okres rozliczeniowy, finansowanych w formie ryczałtu, w zakresie liczby i rodzaju oraz cen udzielonych świadczeń, parametrów jakościowych związanych z procesem udzielania tych świadczeń,

– parametry dotyczące relacji liczby świadczeń opieki zdrowotnej wykonanych i sprawozdanych przez świadczeniodawcę w poprzednich okresach rozliczeniowych, odpowiadające wzrostowi lub spadkowi liczby tych świadczeń.

Przy ustalaniu ryczałtu na pierwszy okres rozliczeniowy uwzględnia się dane dotyczące świadczeń opieki zdrowotnej, które mają być finansowane w formie tego ryczałtu, udzielonych i sprawozdanych przez świadczeniodawcę za rok 2015, z uwzględnieniem wycen tych świadczeń stosowanych w dniu wejścia w życie ustawy.

Szczegółowe warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawieranych w ramach systemu zabezpieczenia określi prezes NFZ.

Do 30 września 2017 r. dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ zawiera ze świadczeniodawcami wymienionymi w wykazie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, obejmujące udzielanie świadczeń w zakresie profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów świadczeń wskazanych dla danego świadczeniodawcy w tym wykazie.

Umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej obejmujące udzielanie świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, zawarte ze świadczeniodawcami niewymienionymi w wykazach, wygasają 30 września 2017 r.

Na wniosek dyrektora oddziału, za zgodą świadczeniodawcy, obowiązywanie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie:

– leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, rehabilitacji leczniczej, programów lekowych, leków stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, realizowanych w dniu wejścia w życie ustawy – może zostać przedłużone na okres nie dłuższy niż do 30 września 2017 r.,

– opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie dotyczącym świadczeń, które nie zostaną objęte umowami zawartymi na okres kwalifikacji do danego poziomu systemu zabezpieczenia – może zostać przedłużone na okres nie dłuższy niż do 30 czerwca 2018 r.,

– ratownictwa medycznego – może zostać przedłużone na okres nie dłuższy niż do 30 czerwca 2018 r.

31 maja 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1056, obwieszczenie marszałka Sejmu RP z 11 maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

1 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1061.

Załącznik do rozporządzenia zawiera wykaz wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie osoby uprawnionej oraz pielęgniarki i położnej wraz z określeniem limitów ich finansowania ze środków publicznych i wysokości udziału świadczeniobiorcy w tym limicie, kryteria przyznawania wyrobów medycznych i okresy ich użytkowania oraz limity cen napraw wyrobów medycznych.

Zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu, jeżeli w załączniku jest mowa o lekarzu posiadającym specjalizację w konkretniej dziedzinie medycyny, rozumie się przez to także lekarza w trakcie specjalizacji w tej dziedzinie, w stosunku do którego kierownik specjalizacji stwierdził, że posiada umiejętności samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych, w zależności od terminu rozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego.

8 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 6 czerwca 2017 r. w sprawie niepowtarzalnego oznakowania, sposobu oznaczania i monitorowania komórek, tkanek i narządów, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1104.

Rozporządzenie określa:

– sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację dawcy komórek lub tkanek oraz sposób oznaczania komórek lub tkanek – w postaci zastosowania jednolitego kodu europejskiego,

– sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania komórek lub tkanek – bez zastosowania jednolitego kodu europejskiego – w następujących sytuacjach: gdy są przywożone na terytorium RP w nagłych przypadkach lub dystrybuowane bezpośrednio w celu natychmiastowego przeszczepienia lub zastosowania u ludzi przez bank tkanek i komórek, który posiada ważne pozwolenie, albo przeznaczone do testowania,

– sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację dawcy narządów oraz sposób oznaczania narządów za pomocą tego oznakowania,

– wymagania w zakresie monitorowania pobranych, przetworzonych, przechowywanych lub dystrybuowanych komórek, tkanek lub narządów, wyrobów medycznych i materiałów mających bezpośrednio kontakt z komórkami, tkankami lub narządami.

19 czerwca 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1158, obwieszczenie marszałka Sejmu RP z 26 maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o instytutach badawczych.

20 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 13 czerwca 2017 r. w sprawie określenia szczegółowych kryteriów kwalifikacji świadczeniodawców do poszczególnych poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1163.

Rozporządzenie określa:

– szczegółowe kryteria kwalifikacji świadczeniodawców do poszczególnych poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej,

– dodatkowe profile systemu zabezpieczenia, zakresy i rodzaje świadczeń opieki zdrowotnej, w ramach których świadczeniodawcy zakwalifikowani do poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia mogą udzielać świadczeń w ramach danego poziomu systemu zabezpieczenia, o których mowa w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

– dodatkowe kryteria, po spełnieniu których świadczeniodawcy mogą udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w ramach dodatkowych profili systemu zabezpieczenia, zakresów i rodzajów świadczeń opieki zdrowotnej, w ramach danego poziomu systemu zabezpieczenia,

– wskazanie porad specjalistycznych odpowiadających poszczególnym profilom systemu zabezpieczenia, o których mowa w ustawie.

25 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 13 czerwca 2017 r. w sprawie specjalizacji w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1217.

Dziedziny mające zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może być uzyskiwany tytuł specjalisty, to: epidemiologia, fizyka medyczna, inżynieria medyczna, neurologopedia, promocja zdrowia i edukacja zdrowotna, psychologia kliniczna, zdrowie publiczne, zdrowie środowiskowe, mikrobiologia, toksykologia, przemysł farmaceutyczny, radiofarmacja, surdologopedia, psychoseksuologia.

27 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 19 czerwca 2017 r. w sprawie określenia wykazu świadczeń opieki zdrowotnej wymagających ustalenia odrębnego sposobu finansowania, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1225.

Rozporządzenie określa wykaz świadczeń opieki zdrowotnej wymagających ustalenia odrębnego sposobu finansowania w ramach kwoty zobowiązania NFZ wobec świadczeniodawcy, określonej w umowach o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zawieranych z podmiotami zakwalifikowanymi do systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej. W wykazie wymienione zostały m.in. świadczenia ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie: tomografii komputerowej, medycyny nuklearnej, rezonansu magnetycznego, badań endoskopowych przewodu pokarmowego, terapii izotopowej i teleradioterapii, świadczenia endoprotezoplastyki stawu biodrowego lub kolanowego (pierwotnej lub rewizyjnej), świadczenia szpitalne w zakresie związanym z porodem i opieką nad noworodkami, świadczenia szpitalne w leczeniu ostrego zawału serca, świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, świadczenia realizowane w szpitalnych oddziałach ratunkowych albo w izbach przyjęć, świadczenia wysokospecjalistyczne, świadczenia wykonywane w celu realizacji programów lekowych, świadczenia zabiegowe w zakresie usunięcia zaćmy.

27 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 20 czerwca 2017 r. w sprawie sposobu ustalania ryczałtu systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej na pierwszy okres rozliczeniowy, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1242.

28 czerwca 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1261, obwieszczenie marszałka Sejmu RP z 8 czerwca 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

28 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 22 czerwca 2017 r. w sprawie limitu przyjęć na kierunki lekarski i lekarsko–dentystyczny, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1251.

30 czerwca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 27 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych kryteriów wyboru ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz.  1279.

Zmiany zostały wprowadzone w załączniku do rozporządzenia w zakresie świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej na obszarze zabezpieczenia do 50 tys. świadczeniobiorców.

W znowelizowanych przepisach kryterium ciągłość oznacza, że w dniu złożenia oferty oferent realizuje na podstawie umowy proces leczenia świadczeniobiorców w ramach danego zakresu świadczeń w miejscu wskazanym w ofercie i w ramach obszaru, którego dotyczy postępowanie.

Ponadto zmiany dotyczą ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, ambulatoryjnych świadczeń diagnostycznych kosztochłonnych, leczenia szpitalnego – hospitalizacji planowej, opieki paliatywnej i hospicyjnej, programów zdrowotnych i programów lekowych.

1 lipca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 20 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1244.

Świadczeniodawca realizujący diagnostykę onkologiczną i leczenie onkologiczne, na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego oraz na warunkach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia:

– posiada procedurę postępowania i organizacji udzielania świadczeń diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego,

– zapewnia co najmniej dostęp do świadczeń diagnostyki onkologicznej w zakresie diagnostyki laboratoryjnej lub tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, pozytonowej tomografii emisyjnej, medycyny nuklearnej oraz badań endoskopowych zgodnie z profilem realizowanych świadczeń,

– zapewnia realizację diagnostyki onkologicznej, składającej się z diagnostyki wstępnej i diagnostyki pogłębionej, w okresie nie dłuższym niż 7 tygodni od dnia wpisania się świadczeniobiorcy na listę oczekujących na udzielenie świadczenia.

1 lipca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 21 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1249.

Rozporządzenie wprowadza zmiany dotyczące gromadzonych informacji w zakresie leczenia onkologicznego.

Listy oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej są prowadzone w aplikacji udostępnionej przez NFZ do czasu skreślenia z tej listy ostatniej osoby wpisanej do 30 czerwca 2017 r. Od 1 lipca 2017 r. świadczeniobiorcy są wpisywani na listy oczekujących prowadzone w aplikacji świadczeniodawcy.

1 lipca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 21 czerwca 2017 r. w sprawie wzoru karty diagnostyki i leczenia onkologicznego, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1250.

1 lipca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 19 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1270.

Zmienione przepisy rozporządzenia określają warunki, jakie powinien spełniać świadczeniodawca udzielający świadczeń gwarantowanych w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej, realizujący leczenie onkologiczne.

1 lipca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 28 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1293.

4 lipca 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1318, obwieszczenie marszałka Sejmu RP z 8 czerwca 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta.

12 lipca 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1368, obwieszczenie marszałka Sejmu RP z 22 czerwca 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

13 lipca 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1371, obwieszczenie marszałka Sejmu RP z 22 czerwca 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o publicznej służbie krwi.

23 lipca 2017 r. weszła w życie ustawa z 25 maja 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w DzU z 2017 r., poz. 1200.

Ustawa dotyczy zmiany zasad kwalifikowania świadczeń opieki zdrowotnej jako świadczeń gwarantowanych. Na podstawie znowelizowanych przepisów minister zdrowia może usunąć świadczenie opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń gwarantowanych albo dokonać zmiany poziomu lub sposobu finansowania, lub warunków realizacji świadczenia gwarantowanego, działając z urzędu albo na wniosek oraz dokonać zmiany technologii medycznej, uwzględniając kryteria określone w ustawie.

Usunięcie danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń gwarantowanych, dokonanie zmiany poziomu lub sposobu finansowania świadczeń gwarantowanych oraz zmiana technologii medycznej następuje po uzyskaniu rekomendacji prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji. W przypadku wydania przez prezesa AOTMiT rekomendacji minister zdrowia może zakwalifikować dane świadczenie opieki zdrowotnej jako świadczenie gwarantowane, usunąć je z wykazu świadczeń gwarantowanych albo zmienić poziom lub sposób finansowania świadczenia gwarantowanego, jeżeli wynika to z treści rekomendacji.

Wprowadzone zostały przepisy dotyczące ratunkowego dostępu do technologii lekowych.

Zmianie uległy również przepisy ustawy – Prawo farmaceutyczne.

Produkty lecznicze dopuszczone do obrotu, wskazane w Charakterystyce Produktu Leczniczego do stosowania w antykoncepcji, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy posiadały kategorię dostępności „wydawane bez przepisu lekarza – OTC”, są wydawane z apteki po tym dniu wyłącznie na podstawie recepty.

23 lipca 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 20 lipca 2017 r. w sprawie wzoru oraz formatu wniosku o wydanie zgody na pokrycie kosztów leku w ramach ratunkowego dostępu do technologii lekowej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1412.

1 września 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 8 maja 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadgimnazjalnych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów tych szkół, studentów, słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz uczestników studiów doktoranckich, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 971.

W tytule oraz w treści rozporządzenia wyraz „ponadgimnazjalnych” został zastąpiony wyrazem „ponadpodstawowych”. 

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza