13 lutego 2017

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w DzU z 2016 r., poz. 2020. Część przepisów znowelizowanej ustawy omówionych poniżej obowiązuje od 16 grudnia 2016 r. Ustawa uchyla przepis art. 4 ustawy z 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zgodnie z którym marszałek województwa po raz ostatni organizuje, finansuje oraz zapewnia warunki odbywania stażu podyplomowego rozpoczynającego się dla lekarza 1 października 2017 r., a dla lekarza dentysty 1 października 2016 r. Osoby zobowiązane do odbycia stażu podyplomowego, które nie rozpoczęły stażu podyplomowego najpóźniej:

1) 1 października 2017 r. w przypadku lekarza,

2) 1 października 2016 r. w przypadku lekarza dentysty

– są zwolnione z obowiązku odbycia tego stażu.

Zgodnie z nowelizacją ustawy dotyczącą lekarzy dentystów, o których mowa w pkt. 2, którzy złożyli w terminie od 2 października 2016 r. do 28 lutego 2017 r. dokumenty w celu uzyskania prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty, nie stosuje się wymogu odbycia stażu podyplomowego. Składając dokumenty, lekarze dentyści nie przedstawiają dokumentu stwierdzającego odbycie stażu podyplomowego albo decyzji ministra zdrowia o równoważności stażu odbytego za granicą ze stażem odbytym w kraju.

Po upływie tego terminu uzyskanie prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty przez osoby, o których mowa w pkt. 2, wymaga odbycia stażu podyplomowego albo uzyskania uznania stażu podyplomowego odbytego poza terytorium RP za równoważny ze stażem podyplomowym odbytym w RP. Lekarze dentyści, o których mowa w pkt. 2, którzy nie uzyskali prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty ani nie złożyły dokumentów w celu uzyskania prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty, mogą zostać skierowane do odbycia stażu podyplomowego zgodnie z przepisami ustawy, pod warunkiem złożenia w okręgowej izbie lekarskiej właściwej ze względu na planowane miejsce odbywania stażu oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z obowiązku odbycia stażu podyplomowego. W celu odbycia stażu podyplomowego okręgowa rada lekarska od 1 stycznia 2017 r. przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty na czas odbywania tego stażu. Potwierdzeniem znajomości języka polskiego jest złożenie z pozytywnym wynikiem odpowiedniego egzaminu. Wymóg złożenia egzaminu nie dotyczy osoby, która ukończyła studia medyczne w języku polskim, a także osoby, która posiada obywatelstwo polskie albo obywatelstwo państwa członkowskiego UE i przedstawi dokument potwierdzający znajomość języka polskiego, wymieniony w wykazie ogłoszonym przez ministra zdrowia.

Na podstawie złożonych dokumentów i oświadczeń okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty i wydaje dokument „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty.

W przypadku przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza albo prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty” zamieszcza się odpowiednio informację o przyznaniu tego prawa w celu odbycia stażu podyplomowego na czas jego odbywania albo na czas niezbędny do odbycia stażu adaptacyjnego albo przystąpienia do testu umiejętności.

Cudzoziemcowi niebędącemu obywatelem państwa członkowskiego UE okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty na czas nieokreślony albo na czas określony, jeżeli spełnia następujące warunki:

1) posiada dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany:

  1. a) przez polską szkołę wyższą lub
  2. b) w innym niż RP państwie członkowskim UE, lub
  3. c) w innym państwie niż państwo członkowskie UE, pod warunkiem, że dyplom został uznany w RP za równoważny zgodnie z odrębnymi przepisami oraz że spełnia minimalne wymogi kształcenia określone w przepisach UE,

2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych,

3) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty,

4) wykazuje nienaganną postawę etyczną,

5) wykazuje znajomość języka polskiego,

6) odbył staż podyplomowy,

7) złożył z wynikiem pozytywnym Lekarski Egzamin Końcowy lub Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Końcowy,

8) uzyskał prawo pobytu na terytorium RP, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Cudzoziemcowi, o którym mowa wyżej, w celu odbycia stażu podyplomowego przyznaje się prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty na czas odbywania tego stażu, jeżeli spełnia warunki określone w pkt. 1–5 i 8. Lekarz, który zamierza podjąć wykonywanie zawodu po upływie 5 lat od uzyskania dyplomu lekarza albo lekarza dentysty, przed przyznaniem prawa wykonywania zawodu jest obowiązany do odbycia przeszkolenia teoretycznego, którego tryb, program, miejsce i okres określi okręgowa rada lekarska w drodze uchwały, biorąc pod uwagę długość okresu, który upłynął od uzyskania dyplomu. Koszty tego przeszkolenia ponosi lekarz.

Lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu, który nie wykonuje go przez okres dłuższy niż 5 lat, a zamierza podjąć jego wykonywanie, ma obowiązek zawiadomienia o tym właściwej okręgowej rady lekarskiej i odbycia przeszkolenia.

Powyższych przepisów nie stosuje się do lekarza będącego obywatelem państwa członkowskiego UE, który posiada dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje wymienione w wykazie ogłoszonym przez ministra zdrowia i dotychczas nie uzyskał prawa wykonywania zawodu lekarza albo prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty na terytorium RP.

W razie uchylania się lekarza od uczestnictwa w przeszkoleniu okręgowa rada lekarska podejmuje uchwałę o zawieszeniu jego prawa wykonywania zawodu lub ograniczeniu wykonywania przez niego określonych czynności medycznych do czasu zakończenia przeszkolenia.

Do LEK może przystąpić lekarz po przedstawieniu zaświadczenia o ukończeniu studiów na kierunku lekarskim, dyplomu lekarza i dokumentu potwierdzającego tożsamość lub dokumentu „Prawo wykonywania zawodu lekarza”.

Do LDEK może przystąpić lekarz dentysta po przedstawieniu zaświadczenia o ukończeniu studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym, dyplomu lekarza dentysty i dokumentu potwierdzającego tożsamość lub dokumentu „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”.

Lekarz stażysta jest uprawniony do wykonywania zawodu wyłącznie w miejscu odbywania stażu, z zastrzeżeniem stanów nagłych, oraz w sytuacji gdy prowadzi prace badawcze w dziedzinie nauk medycznych pod kierunkiem lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu. Stażysta jest uprawniony w szczególności do:

– przedmiotowego i podmiotowego badania pacjenta oraz udzielania porad lekarskich po konsultacji z opiekunem,

– wydawania, po konsultacji z opiekunem, zleceń lekarskich,

– wydawania skierowań na badania laboratoryjne oraz inne badania diagnostyczne, a po uzgodnieniu z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony – na badania wymagające metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta,

– samodzielnego stosowania zleconych przez lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony metod diagnostycznych i leczniczych, których praktyczna umiejętność została stwierdzona przez opiekuna,

– wspólnego z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony stosowania metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta oraz wspólnego z nim wykonywania zabiegów operacyjnych objętych programem stażu podyplomowego,

– prowadzenia we współpracy z opiekunem historii choroby i innej dokumentacji medycznej,

– udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta,

– zlecania czynności pielęgnacyjnych,

– w stanach nagłych – do doraźnego podania lub zlecenia podania pacjentowi leków, a jeżeli są to leki silnie lub bardzo silnie działające – po zasięgnięciu, w miarę możliwości, opinii jednego lekarza,

– stwierdzania zgonu,

– wystawiania recept oraz wydawania opinii i orzeczeń lekarskich po uzgodnieniu z opiekunem treści zawartych w nich informacji.

Cudzoziemiec niebędący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który nie spełnia warunków do odbywania stażu podyplomowego na zasadach obowiązujących obywateli polskich, odbywa staż na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej z uprawnioną jednostką, w której określa się zakres wzajemnych zobowiązań na czas odbywania owego stażu.

Testy, pytania i zadania egzaminacyjne PES są opracowywane, przetwarzane, dystrybuowane i przechowywane w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób innych niż uczestniczące w ich opracowywaniu, przetwarzaniu, dystrybuowaniu i przechowywaniu, przeprowadzające PES lub sprawujące nadzór nad ich prowadzeniem. Testy i pytania testowe oraz zadania i pytania egzaminu ustnego PES mogą być udostępnione wyłącznie osobie przystępującej do tego egzaminu, na jej wniosek, po ich wykorzystaniu w PES. Dyrektor CEM udostępnia testy i pytania testowe w drodze ich okazania w siedzibie CEM. Zakazane jest wynoszenie poza siedzibę CEM udostępnianych testów i pytań testowych oraz ich reprodukowanie, kopiowanie jakąkolwiek techniką lub przepisywanie. W przypadku naruszenia tego zakazu udostępnianie zostaje przerwane. Przebieg udostępniania może być monitorowany za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk.

Udostępnieniu na zasadach określonych w ustawie z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej podlegają wyłącznie pytania testowe z poprawnymi odpowiedziami wykorzystane na potrzeby PES, po upływie 5 lat od dnia przeprowadzenia tego egzaminu. „Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza” i „Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, przyznane przed dniem wejścia w życie ustawy w celu odbycia stażu podyplomowego, stażu adaptacyjnego albo przystąpienia do testu umiejętności, stają się z dniem wejścia w życie ustawy odpowiednio „Prawem wykonywania zawodu lekarza” i „Prawem wykonywania zawodu lekarza dentysty” przyznanym na czas określony i wygasają odpowiednio po odbyciu stażu podyplomowego, stażu adaptacyjnego albo po przystąpieniu do testu umiejętności lub po upływie 5 lat od dnia ich przyznania. Dokumenty „Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza” i „Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty” zachowują ważność na czas niezbędny do odbycia odpowiednio stażu podyplomowego, stażu adaptacyjnego albo przystąpienia do testu umiejętności, nie dłużej jednak niż 5 lat od daty uzyskania. Do „Ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza” i „Ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty” przyznanych przed dniem wejścia w życie ustawy w celu odbycia stażu podyplomowego, stażu adaptacyjnego albo przystąpienia do testu umiejętności, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące „Prawa wykonywania zawodu lekarza” i „Prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty”.

W ustawie z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa uchyla się ust. 2. art. 54 stanowiący, że ZUS nie może udzielić upoważnienia do wydawania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, albo o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, lekarzom i lekarzom dentystom w okresie odbywania stażu podyplomowego.

10 listopada 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1829, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 12 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

16 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 9 listopada 2016 r. w sprawie oznakowania krwi i jej składników, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1845.

18 listopada 2016 r. zostało opublikowane w DzU 2016 r., poz. 1868, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 31 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

18 listopada 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1866, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 19 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

23 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra środowiska z 14 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu informacji zawartych w raporcie oraz sposobu jego wprowadzania do krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji, opublikowane w  DzU z 2016 r., poz. 1877.

24 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 21 października 2016 r. w sprawie wymagań i sposobów unieszkodliwiania odpadów medycznych i weterynaryjnych, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1819.

Dopuszczalnymi sposobami unieszkodliwiania odpadów medycznych:

– zakaźnych i nieposiadających właściwości zakaźnych jest przekształcanie termiczne na lądzie – proces D10,

– nieposiadających właściwości zakaźnych jest obróbka fizyczno-chemiczna z wyłączeniem autoklawowania, dezynfekcji termicznej, działania mikrofalami, jeżeli zastosowana w tej obróbce technika zapewnia bezpieczne dla środowiska oraz dla życia i zdrowia ludzi unieszkodliwianie odpadów – proces D9,

– nieposiadających właściwości zakaźnych, innych niż niebezpieczne, jest składowanie na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne – proces D5.

Załącznik nr 1 do rozporządzenia określa dopuszczalne sposoby unieszkodliwiania odpadów medycznych nieposiadających właściwości zakaźnych w odniesieniu do poszczególnych rodzajów odpadów.

Załącznik nr 2 do rozporządzenia określa warunki prowadzenia procesu D10 odpadów medycznych, w tym zakaźnych.

Załącznik nr 3 do rozporządzenia określa dopuszczalne sposoby unieszkodliwiania odpadów medycznych nieposiadających właściwości zakaźnych.

Czas magazynowania odpadów zakaźnych nie może przekraczać 48 godzin w temperaturze do 10°C.

W przypadku awarii spalarni odpadów dopuszcza się magazynowanie odpadów w temperaturze do 10°C tak długo, jak pozwalają ich właściwości oraz warunki, w jakich są przechowywane, ale nie dłużej niż 30 dni od dnia wystąpienia awarii spalarni odpadów. Odpady magazynowane są w oznakowanych, szczelnych i zamykanych kontenerach lub pojemnikach, odpornych na działanie substancji zawartych w odpadach, sztywnych, odpornych na działanie wilgoci, mechanicznie odpornych na przekłucie lub przecięcie, przystosowanych do właściwości chemicznych i stanu skupienia magazynowanych odpadów.

Miejsce magazynowania odpadów medycznych oraz odpadów powstałych w wyniku procesu D10:

– służy wyłącznie magazynowaniu odpadów,

– ma niezależne wejście, gwarantujące swobodne przemieszczanie pojemników z odpadami do magazynu i z magazynu,

– posiada zabezpieczenia techniczne przed rozprzestrzenianiem się magazynowanych odpadów, w tym ewentualnych odcieków, w szczególności uszczelnione i nieprzepuszczalne podłoże z systemem gromadzenia ewentualnych odcieków, o pojemności umożliwiającej badanie i oczyszczanie odcieków przed odprowadzeniem,

– jest zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych,

– jest zabezpieczone przed dostępem zwierząt, w tym owadów, gryzoni i ptaków,

– posiada utwardzone dojazdy lub dojścia do transportu odpadów,

– ma zapewnioną temperaturę umożliwiającą bezpieczne dla ludzi i środowiska magazynowanie odpadów.

Miejsce magazynowania odpadów innych niż zakaźne, w tym odpadów powstałych w wyniku procesu D10, jest zabezpieczone przed wpływem czynników atmosferycznych i posiada co najmniej:

– uszczelnione i nieprzepuszczalne podłoże z systemem gromadzenia ewentualnych odcieków, o pojemności zapewniającej badanie i oczyszczanie odcieków przed odprowadzeniem,

– zadaszenie,

– zamykane kontenery lub pojemniki.

Odpady zakaźne magazynuje się odrębnie od odpadów medycznych nieposiadających właściwości zakaźnych i odrębnie od odpadów powstałych po przeprowadzeniu procesu D10 w:

– specjalnie do tego przeznaczonych urządzeniach chłodniczych, wykonanych z materiałów umożliwiających ich mycie i dezynfekcję, wyposażonych w termometr do pomiaru temperatury wewnątrz urządzenia, lub

– odpowiednio wyposażonych zamkniętych pomieszczeniach.

Przy magazynie odpadów zakaźnych należy zamontować w przedsionku, jeżeli jest, a w przypadku braku przedsionka w innym miejscu, umywalkę z baterią bezdotykową, z bieżącą zimną i ciepłą wodą, wyposażoną w dozowniki z mydłem i środkiem do dezynfekcji rąk oraz ręczniki jednorazowego użytku, oraz zapewnić wydzielone odrębne miejsca do przechowywania czystych oraz zbierania brudnych ochraniaczy dla osób przebywających w magazynie. Miejsce magazynowania odpadów, w tym odpadów powstałych w wyniku procesu D10, utrzymuje się na bieżąco w porządku i czystości, a urządzenia i pomieszczenia na odpady zakaźne dodatkowo dezynfekuje się i myje według opracowanych procedur utrzymania czystości, tak aby nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska.

25 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 4 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1825.

Przepisy rozporządzenia stosuje się do świadczeń gwarantowanych udzielanych od 1 stycznia 2017 r. W wykazie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych dodano leczenie dorosłych chorych ze śpiączką.

29 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 28 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie oznaczenia systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz wymagań w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1843.

Umundurowanie członków zespołów ratownictwa medycznego oraz lotniczych zespołów ratownictwa medycznego niespełniające wymagań określonych w załącznikach do rozporządzenia może być używane nie dłużej niż do 31 grudnia 2020 r.

8 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 9 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1885.

9 grudnia 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1987, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 7 listopada 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o odpadach.

10 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 22 listopada 2016 r. w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1950.

10 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z 17 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1908.

17 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 17 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowego wzoru zamówienia indywidualnego na produkty krwiopochodne, rekombinowane koncentraty czynników krzepnięcia oraz desmopresynę, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1951.

19 grudnia 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2067, obwieszczenie ministra zdrowia z 4 listopada 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy.

19 grudnia 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2057, obwieszczenie prezesa Rady Ministrów z 8 grudnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet.

20 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 21 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu przeprowadzania konkursu na niektóre stanowiska kierownicze w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1957.

W skład komisji konkursowej nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, której dotyczy postępowanie konkursowe, albo pozostaje wobec niej w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. W przypadku ujawnienia po powołaniu komisji konkursowej powyższych okoliczności lub w przypadku gdy o stanowisko zastępcy kierownika podmiotu leczniczego lub ordynatora ubiega się kierownik tego podmiotu lub jego zastępca właściwy podmiot dokonuje w jej składzie odpowiedniej zmiany; komisja konkursowa w nowym składzie może uznać za ważne czynności dokonane przez komisję konkursową działającą w składzie poprzednim. Przewodniczący komisji konkursowej powiadamia pisemnie jej członków o posiedzeniu co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem. Stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego następuje wyłącznie na wniosek, który zgłasza się do właściwego podmiotu nie później niż w terminie 14 dni od dnia wybrania przez komisję konkursową kandydata na stanowisko objęte konkursem. W przypadku stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego komisja konkursowa ulega rozwiązaniu, a właściwy podmiot powołuje nową. Ponowne wszczęcie postępowania konkursowego następuje w terminie 2 miesięcy od dnia stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego.

Ogłoszenie o konkursie zawiera m.in.:

– miejsce oraz termin złożenia wymaganych od kandydatów dokumentów, nie krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia,

– przewidywane miejsce oraz termin rozpatrzenia zgłoszonych kandydatur.

Ogłoszenie o konkursie należy udostępnić na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej podmiotu tworzącego oraz podać do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w siedzibie podmiotu leczniczego.

W skład komisji konkursowej wchodzą m.in.:

1) gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska kierownika podmiotu leczniczego:

– od trzech do sześciu przedstawicieli podmiotu tworzącego, posiadających wykształcenie wyższe, w tym przynajmniej jeden lekarz; podmiot tworzący wskazuje spośród przedstawicieli przewodniczącego komisji;

2) gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska zastępcy kierownika podmiotu leczniczego:

– od trzech do sześciu przedstawicieli kierownika podmiotu leczniczego; kierownik podmiotu leczniczego wskazuje spośród przedstawicieli przewodniczącego komisji, a jeżeli o stanowisko zastępcy kierownika ubiega się kierownik tego podmiotu lub jego zastępca – od trzech do sześciu przedstawicieli podmiotu tworzącego, spośród których podmiot tworzący wskazuje przewodniczącego komisji – w takim przypadku nie powołuje się w skład komisji przedstawiciela podmiotu tworzącego;

– kierownik podmiotu leczniczego oraz podmiot tworzący wskazują swoich przedstawicieli spośród osób posiadających wykształcenie wyższe, a przynajmniej jeden z przedstawicieli musi być lekarzem;

– przedstawiciel okręgowej rady lekarskiej właściwej ze względu na siedzibę podmiotu leczniczego, a jeżeli postępowanie konkursowe jest realizowane w podmiocie leczniczym, w którym są zatrudnieni członkowie Wojskowej Izby Lekarskiej, również przedstawiciel tej izby; gdy postępowanie konkursowe jest realizowane w podmiocie leczniczym utworzonym przez ministra obrony narodowej – przedstawiciel Wojskowej Izby Lekarskiej;

– przedstawiciel podmiotu tworzącego;

3) gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska ordynatora:

– od trzech do sześciu przedstawicieli kierownika podmiotu leczniczego, a gdy o stanowisko ordynatora ubiega się kierownik tego podmiotu lub jego zastępca do spraw lecznictwa – od trzech do sześciu przedstawicieli podmiotu tworzącego – w takim przypadku nie powołuje się w skład komisji przedstawiciela podmiotu tworzącego;

– kierownik podmiotu leczniczego oraz podmiot tworzący wskazują swoich przedstawicieli spośród osób posiadających wykształcenie wyższe, a przynajmniej jeden z przedstawicieli musi być lekarzem;

4) gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska naczelnej pielęgniarki lub przełożonej pielęgniarek:

– od trzech do sześciu przedstawicieli kierownika podmiotu leczniczego, posiadających wykształcenie wyższe, w tym przynajmniej jeden lekarz;

5) gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska pielęgniarki oddziałowej:

– od trzech do sześciu przedstawicieli kierownika podmiotu leczniczego, posiadających wykształcenie wyższe, w tym przynajmniej jeden lekarz.

Kandydaci zgłaszający się do konkursu składają:

1) podanie o przyjęcie na stanowisko objęte konkursem,

2) dokumenty stwierdzające kwalifikacje zawodowe wymagane do zajmowania danego stanowiska, a kandydaci na stanowiska, z którymi wiąże się posiadanie prawa wykonywania zawodu, dokument potwierdzający to prawo,

3) własnoręcznie dokonany opis przebiegu pracy zawodowej,

4) inne dokumenty, w szczególności potwierdzające dorobek i kwalifikacje zawodowe,

5) kopie dokumentów, o których mowa w pkt. 4, powinny być poświadczone za zgodność z oryginałem, przy czym poświadczenie może być dokonane przez kandydata; na prośbę właściwego podmiotu lub komisji konkursowej kandydat jest obowiązany przedstawić oryginały dokumentów,

6) w przypadku postępowania konkursowego na stanowisko kierownika – informację o kandydacie z Krajowego Rejestru Karnego opatrzoną datą nie wcześniejszą niż miesiąc przed dniem zgłoszenia do konkursu,

7) oświadczenie kandydata o braku prawomocnie orzeczonego wobec niego zakazu wykonywania zawodu, zawieszenia prawa wykonywania zawodu, ograniczenia prawa wykonywania zawodu lub zakazu zajmowania określonego stanowiska.

Komisja konkursowa ulega rozwiązaniu z dniem nawiązania stosunku pracy albo zawarcia umowy cywilnoprawnej z kandydatem wybranym w drodze konkursu albo z osobą wskazaną przez podmiot tworzący, albo kierownika podmiotu leczniczego, po zasięgnięciu opinii komisji konkursowej w przypadku, gdy w dwóch kolejnych konkursach kandydat nie został wybrany z przyczyn określonych w ustawie lub z dniem stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego.

Głosowanie w sprawie wyboru kandydata jest dokonywane na jednakowych kartach do głosowania, ostemplowanych pieczęcią właściwego podmiotu, zawierających nazwiska kandydatów w kolejności alfabetycznej.

Do postępowania konkursowego wszczętego i niezakończonego przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.

23 grudnia 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2142, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 7 grudnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo farmaceutyczne.

23 grudnia 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2135, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 14 grudnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o akredytacji w ochronie zdrowia.

28 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2164.

W wykazie gwarantowanych innych świadczeń ambulatoryjnych została dodana opieka kompleksowa po zawale mięśnia sercowego.

28 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2163.

W wykazie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, które są udzielane po spełnieniu dodatkowych warunków ich realizacji, została dodana opieka kompleksowa po zawale mięśnia sercowego.

28 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2162.

W wykazie kompleksowych świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, które są udzielane po spełnieniu dodatkowych warunków ich realizacji, dodana została kardiologiczna lub kardiologiczna telerehabilitacja hybrydowa w ramach opieki kompleksowej po zawale mięśnia sercowego.

30 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 12 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wymagań, jakim powinny odpowiadać zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2069.

Zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego należy dostosować do wymagań określonych w rozporządzeniu w terminie nie dłuższym niż do 31 grudnia 2018 r.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 15 września 2016 r. w sprawie określenia wysokości opłat za krew i jej składniki w 2017 r., opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1538.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury i budownictwa z 11 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań w zakresie sprawności psychicznej i fizycznej osób ubiegających się o świadectwo kwalifikacji członka personelu lotniczego lub posiadających świadectwo kwalifikacji członka personelu lotniczego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1736.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 3 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1815.

Obowiązek poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciw inwazyjnym zakażeniom Streptococcus pneumoniae obejmuje dzieci i młodzież od 2. miesiąca życia do ukończenia 19. roku życia.

Powyższy przepis stosuje się do dzieci urodzonych po 31 grudnia 2016 r.

Wobec dzieci urodzonych przed 1 stycznia 2017 r. stosuje się przepisy dotychczasowe.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury i budownictwa z 24 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań lotniczo-lekarskich, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1844.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2131.

Przepisy dotyczące lokalizacji całodobowego lotniska lub lądowiska umożliwiającego przyjęcie do szpitalnego oddziału ratunkowego osób, które znajdują się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, bez pośrednictwa specjalistycznych środków transportu sanitarnego, wchodzą w życie 1 stycznia 2021 r.

1 stycznia 2017r. weszła w życie ustawa z 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”, opublikowana w DzU z 2016 r., poz. 1860.

Ustawa określa uprawnienia kobiet w ciąży i rodzin do wsparcia w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej oraz instrumentów polityki na rzecz rodziny.

Ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, stwierdza w zaświadczeniu lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, posiadający specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii.

Od 18 listopada 2016 r. kobiety w ciąży, świadczeniobiorcy do 18. roku życia, posiadający zaświadczenie stwierdzające ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, osoby posiadające tytuł Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi lub Zasłużonego Dawcy Przeszczepu, inwalidzi wojenni i wojskowi oraz kombatanci mają prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach. Skierowanie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, uprawniające do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych finansowanych ze środków publicznych, nie jest wymagane do świadczeń dla osób posiadających zaświadczenie stwierdzające ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2016 r. w sprawie wykazu substancji o działaniu psychoaktywnym oraz maksymalnego poziomu ich zawartości w produkcie leczniczym, stanowiącego ograniczenie w wydawaniu produktów leczniczych w ramach jednorazowej sprzedaży, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2189.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra rozwoju i finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2177.

Obowiązkowi ewidencjonowania lekarze i lekarze dentyści podlegają od chwili rozpoczęcia świadczenia usług w zakresie opieki medycznej. Nie korzystają bowiem ze zwolnienia z tego obowiązku w okresie dwóch miesięcy po miesiącu, w którym wykonali taką usługę.

Świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarzy i lekarzy dentystów jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących:

– jeżeli ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków albo

– jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Ponadto zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących są usługi świadczone osobiście przez osoby niewidome, posiadające orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, które prowadzą samodzielnie działalność gospodarczą lub zatrudniają wyłącznie jednego pracownika niewidomego posiadającego orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

3 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 1 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu przeprowadzania badań na obecność alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie skazanego pozbawionego wolności, ich dokumentowania oraz weryfikacji, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2071.

12 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z 4 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w DzU z 2016 r., poz. 2173.

Gdy świadczenie opieki zdrowotnej z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej zostało udzielone mimo braku prawa do świadczeń, osoba, której udzielono świadczenia opieki zdrowotnej, nie jest obowiązana do uiszczenia kosztów tego świadczenia. Obowiązku zapłaty nie stosuje się do osoby, która w chwili przedstawienia innego dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej albo złożenia pisemnego oświadczenia o przysługującym jej prawie do świadczeń opieki zdrowotnej działała w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że posiada prawo do świadczeń opieki zdrowotnej. Ponadto uchylony został przepis ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, stanowiący, że NFZ po raz pierwszy sfinansuje zakup szczepionek służących do przeprowadzenia obowiązkowych szczepień ochronnych dla ubezpieczonych w 2017 r. ■

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza