6 maja 2007

Nowe przepisy prawne

I. 1 stycznia 2007 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 października 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 220 z 2006 r., poz. 1600.

Wymieniona ustawa wprowadza zmianę w art. 17 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. nr 226 z 2005 r., poz. 1943 ze zm.), dot. umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny.
Lekarz może uzyskać świadectwo potwierdzające posiadanie umiejętności
z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych.
Lekarz uzyskuje świadectwo po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu państwowego po jego zakończeniu.
Warunki prowadzenia szkolenia, w tym wysokość opłat za szkolenie, określa umowa zawarta pomiędzy podmiotem prowadzącym szkolenie a lekarzem.
Szkolenie może prowadzić podmiot – wpisany na listę podmiotów uprawnionych do szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, prowadzoną przez ministra zdrowia – który spełnia następujące warunki:

– zobowiąże się do przeprowadzenia szkolenia zgodnie z programem zatwierdzonym przez ministra zdrowia,
– zapewnia prowadzenie szkolenia co najmniej przez trzech lekarzy mających świadectwo umiejętności lub tytuł specjalisty albo specjalizację drugiego stopnia w odpowiedniej lub pokrewnej dziedzinie medycyny,
– udziela świadczeń zdrowotnych odpowiedniego rodzaju, w odpowiednim zakresie i liczbie, umożliwiających zrealizowanie programu umiejętności określonej liczbie lekarzy, lub zawarł
w tym zakresie umowę z podmiotem, który udziela takich świadczeń,
– dysponuje odpowiednim sprzętem i aparaturą medyczną niezbędną do realizacji zadań dydaktycznych określonych programem umiejętności.

Minister zdrowia odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wpisu na listę, jeżeli podmiot nie spełnia powyższych warunków oraz jest uprawniony do kontroli podmiotów wpisanych na listę
w zakresie spełniania tych wymogów. Do przeprowadzenia kontroli stosuje się odpowiednio przepisy art. 19e ust. 2-10 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Na podstawie ustaleń dokonanych
w trakcie kontroli minister zdrowia wydaje podmiotowi wpisanemu na listę zalecenia pokontrolne, mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, i określa termin ich wykonania.
W przypadku niewykonania zaleceń pokontrolnych w wyznaczonym terminie minister zdrowia skreśla, w drodze decyzji administracyjnej, podmiot z listy.
Przeprowadzenie egzaminu państwowego i wydawanie świadectwa należy do zadań Centrum Egzaminów Medycznych.
Koszty przeprowadzenia egzaminu państwowego i wydania świadectwa ponosi lekarz.
Minister zdrowia może uznać program szkolenia odbytego za granicą za równoważny z programem szkolenia dot. umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny.
Po uzyskaniu świadectwa lekarz informuje o tym właściwą okręgową radę lekarską, która wpisuje informacje o tym fakcie do okręgowego rejestru lekarzy.
Minister zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określa, w drodze rozporządzenia:

– rodzaje umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, w których można uzyskać świadectwo,
– kwalifikacje, jakie powinien mieć lekarz zamierzający odbyć szkolenie,
– tryb przygotowywania i zatwierdzania programów szkoleń,
– tryb wpisywania na listę i sposób jej prowadzenia,
– tryb przeprowadzenia egzaminu oraz wysokość opłaty za jego przeprowadzenie,
– wysokość opłaty za wydanie świadectwa,
– szczegółowe warunki i tryb uznawania szkoleń odbytych za granicą,
– sposób ewidencjonowania wydanych świadectw –

– uwzględniając aktualny stan wiedzy medycznej i konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu szkolenia i egzaminów w tym zakresie.

Minister zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określa, w drodze rozporządzenia, wykaz umiejętności uprawniających do samodzielnego wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej w laboratorium, uwzględniając odpowiedni poziom wiedzy i umiejętności w zakresie wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej.
II. 26 lutego 2007 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia
9 lutego 2007 r. w sprawie powołania zespołu ds. opracowania projektu ustawy o społecznym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 3, poz. 7.

Zadaniem zespołu jest opracowanie projektu ustawy o społecznym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym.
Zespół w pracach wykorzystuje dokumenty zgromadzone i opracowane przez zespół ds. opracowania założeń projektu ustawy pielęgnacyjnej.

III. 26 lutego 2007 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie powołania zespołu ds. opracowania projektu krajowej listy oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 3, poz. 8.

Zadaniem zespołu jest opracowanie projektu krajowej listy oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności.
Na projekcie listy nie umieszcza się oświadczeń zdrowotnych odnoszących się do zmniejszenia ryzyka chorób oraz rozwoju i zdrowia dzieci.
Powyższe zadanie zespół realizuje poprzez:
– przyjmowanie wniosków o wpisanie oświadczeń zdrowotnych na projekt listy,
– sprawdzanie kompletności i prawidłowości złożonego wniosku,
– dokonywanie wpisu do projektu listy, odrzucenie wniosku albo pozostawienie wniosku bez rozpoznania, w przypadkach wskazanych w zarządzeniu.

IV. 1 marca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 9 lutego 2007 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające, opublikowane
w Dzienniku Ustaw nr 31, poz. 202.

V. 1 marca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 9 lutego 2007 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków i wyrobów medycznych, które ze względu na te choroby są przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością, opublikowane
w Dzienniku Ustaw nr 31, poz. 203.

Leki i wyroby medyczne przepisuje się bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością osobom chorującym na choroby zakaźne lub psychiczne oraz upośledzonym umysłowo, a także chorującym na następujące choroby przewlekłe, wrodzone lub nabyte:

1) nowotwory złośliwe, w tym również: raka piersi i raka trzonu macicy, raka piersi w II rzucie hormonoterapii, raka prostaty, neutropenię w chorobach nowotworowych, przerzuty osteolityczne
w chorobach nowotworowych,
2) schizofrenię oporną na leczenie,
3) choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe,
4) chorobę Alzheimera,
5) padaczkę, w tym również padaczkę oporną na leczenie,
6) chorobę i zespół Parkinsona,
7) miastenię,
8) stwardnienie zanikowe boczne,
9) stwardnienie rozsiane,
10) astmę, przewlekłe zespoły oskrzelowo-płucne,
11) cukrzycę,
12) mukowiscydozę,
13) fenyloketonurię,
14) zespoły wrodzonych defektów metabolicznych, alergie pokarmowe i biegunki przewlekłe,
15) akromegalię,
16) moczówkę prostą przysadkową,
17) gruźlicę, w tym również gruźlicę wielolekooporną i inne mykobakteriozy,
18) osteoporozę,
19) niedoczynność tarczycy,
20) jaskrę,
21) przewlekłe owrzodzenia,
22) neuralgię popółpaścową przewlekłą,
23) wieloobjawowy miejscowy zespół bólowy typu I: odruchowa dystrofia współczulna oraz typu II, kauzalgia,
24) stan po zawale mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST do 30 dni stosowania,
25) stan po zawale mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST do 9 miesięcy stosowania,
26) miażdżyca objawowa naczyń wieńcowych leczona stentami metalowymi (do 6 tygodni od implantacji stentu) lub stentami antyrestenotycznymi uwalniającymi leki (do 6 miesięcy od implantacji stentu) w celu zapobiegania zakrzepom,
27) udokumentowana niewydolność serca w klasach NYHA II – NYHA IV.
Ustala się wykaz leków i wyrobów medycznych przepisywanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością, ze względu na choroby wymienione wyżej:
– wydawanych bezpłatnie, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia,
– wydawanych po wniesieniu opłaty ryczałtowej, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia,
– wydawanych po wniesieniu opłaty
w wysokości 30% ceny leku albo wyrobu medycznego, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia,
– wydawanych po wniesieniu opłaty
w wysokości 50% ceny leku albo wyrobu medycznego, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

VI. 1 marca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia
9 lutego 2007 r. w sprawie ustalenia limitów cen leków i wyrobów medycznych wydawanych świadczeniobiorcom bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 32, poz. 204.

VII. 1 marca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia
15 lutego 2007 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych hurtowych i detalicznych na produkty lecznicze i wyroby medyczne, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 33, poz. 205.

VIII. 15 marca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów
z dnia 16 lutego 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów
i rozchodów, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 36, poz. 229.

Podstawowa zmiana rozporządzenia dotyczy opracowania nowego wzoru podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz nowych objaśnień do księgi.

IX. 28 marca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie zasad kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 44, poz. 285.

Przy kierowaniu i kwalifikowaniu pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego lekarze wystawiający skierowanie na leczenie uzdrowiskowe albo zaświadczenie o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w danym uzdrowisku,
o których mowa w art. 14 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych, uwzględniają:
1) przebieg choroby, będącej podstawą do leczenia uzdrowiskowego, i przebieg leczenia tej choroby,
2) choroby współistniejące u pacjenta,
3) stan ogólny pacjenta, w szczególności:
a) wydolność: układu krążenia, układu oddechowego, nerek,
b) zdolność do samoobsługi,
4) efekty przebytego w przeszłości leczenia uzdrowiskowego, jeżeli pacjent kolejny raz korzysta z tej formy opieki.

Lekarz, kwalifikując pacjenta na leczenie do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, kieruje się wskazaniami i przeciwwskazaniami do lecznictwa uzdrowiskowego.
Wskazania i przeciwwskazania do lecznictwa uzdrowiskowego są analizowane w sposób zindywidualizowany w odniesieniu do danego pacjenta.
W przypadku istnienia przeciwwskazań lekarz, kierując pacjenta na leczenie uzdrowiskowe, może skierować pacjenta na konsultację do właściwego lekarza specjalisty.
Przeciwwskazania ogólne i kardiologiczne do leczenia uzdrowiskowego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego
z uwzględnieniem rodzajów zakładów lecznictwa uzdrowiskowego określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego dzieci określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

X. 1 kwietnia 2007 r. wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 6 marca 2007 r. w sprawie przekształcenia Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 45, poz. 296.

Z dniem wejścia w życie rozporządzenia Specjalistyczne Centrum Medyczne w Polanicy Zdroju, państwowy zakład budżetowy, utworzone na podstawie rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 23 maja 2005 r. w sprawie utworzenia Specjalistycznego Centrum Medycznego
w Polanicy Zdroju (Dz. U. nr 93, poz. 783), ulega przekształceniu poprzez likwidację w Specjalistyczne Centrum Medyczne w Polanicy Zdroju Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej.
Podstawową działalnością Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej jest:
1) udzielanie stacjonarnych i ambulatoryjnych specjalistycznych świadczeń zdrowotnych,
2) prowadzenie działalności w zakresie promocji zdrowia.
Szczegółowy zakres zadań zostanie określony w statucie Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej.
Obszar działania Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej obejmuje terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Siedzibą Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej jest Polanica Zdrój.
Organem sprawującym nadzór nad Specjalistycznym Centrum Medycznym w Polanicy Zdroju Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej jest minister zdrowia.
Specjalistyczne Centrum Medyczne w Polanicy Zdroju Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej jest następcą prawnym Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju.
Pracownicy zatrudnieni w Specjalistycznym Centrum Medycznym w Polanicy Zdroju stają się pracownikami Specjalistycznego Centrum Medycznego w Polanicy Zdroju Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej na zasadach określonych w art. 231 Kodeksu pracy.
Autorka jest radcą prawnym
Dolnośląskiej Izby Lekarskiej

mec. Beata Kozyra-ŁukasiAk

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza